ترجمه وتفسیر سورۀ کهف

امین الدین سعیدی ـ سعید افغانی

سورۀ کهف به منظور تثبیت عقیده و ایمان به عظمت الله متعال در برگیرنده قصه ها ، داستانها و مثلهای عبرت انگیز و آکنده از پند و اندرز است. مجموع داستانهای ذکر شده در این سوره را پنچ داستان عبرتناکی تشکیل می دهد: قصه‌ى اول این سوره عبارت است از قصه‌ى «اصحاب کهف»که از آیه نهم الی آیه 12 این سوره بطور مختصر واز آیه 13 الی آیه 26 این داستان آموزنده بطور تفصیلی به بیان گرفته شده است. این داستان عبارت است از داستان فداکارى و از خود گذشتگى در راه عقیده و باور. اصحاب کهف ازجمله جوانانى با ایمان بودند که به خاطر حفظ دین از خانه وکشانه ودر نهایت ازسرزمین خود فرار کردند و به غارى در قلب کوه پناه بردند. آنگاه به مدت سى صد و نه سال در آن غار به خواب رفتند و بعد از آن مدت طولانى خداى متعال آنان را بیدار کرد. قصۀ اصحاب کهف؛ نمونه‌ای از عبرت های تأریخی است که ایمان چه نقش باسزای را در شخصیت انسانها بازی می کند. چگونه انسان به وسیله ایمان می‌ آرامد و یقین و اطمینان می‏‎یابد، و ایمان را بر زیب و زینت و زر و زیور و خوشیها دنیا ترجیح می‌د‌هد و آنرا والاتر و برتر می‌شمارد، و به غار پناه می‏‎برد زمانی‌که برای او زندگی با مردم دشوار و ناکار می‌شود. همچنین در این داستان در می یابیم که: چگو‌نه حُب الله متعال دردرون اشخاص مؤمن راه می‌یاید ووی را از فتنه و بلا محفوظ و مصؤن میدارد. دومین: قصۀ این سوره؛ همانا داستان و حکایت مرد صاحب دو باغ با دوستش که از آیۀ سی و دوم آغاز می یابد. سومین: داستان این، مبحث سجده فرشتگان در برابر آدم علیه السلام و اِمتناع اِبلیس و نافرمانی از الله متعال که از آیۀ پنجاهم آغاز می‌شود. چهارمین: داستان و قصه،همانا داستان خضر علیه السلام با موسی علیه السلام که از آیۀ شصتم آغاز می‌شود:. پنجمین: قصه و داستان این سوره حکایت ذی عبرت ذوالقرنین است که: از آیه هشتاد و سوم آغاز می‌شود و این داستان ، الی آیۀ 98 ادامه می یابد.