اورېدل او ویل

اورېدل تر ویلو ډېر اړین دي. که داسې نه وي؛ نو خدای (ج) به یوه خوله او دوه غوږونه نه راکولای؛ هڅه مو باید دا وي چې لږې خبرې وکړئ ځکه ډېرې خبرې کول د انسان قدر کموي، نو باید خبرې مو تر اورېدو کمې وي او تل دا هڅه وکړئ چې کوم ځای کې مو چې خبرې کولو ته اړتیا نه وه او یا په کوم موضوع نه پوهېدئ نو باید چپ پاتې شئ. خاموشي د هوښیارانو او پوهانو جوهر دی.

ډېری داسې خلک به مو لیدلي وي چې په یوه موضوع باندې نه پوهېږي خو بیا هم پرې بحث کوي چې دې کار سره خپل قدر د خلکو په منځ کې کموي. یوه وینا ده چې وایي (( که په ټوله کیسه نه پوهېدې، نو چپ کښېنه)). دا اړینه نه ده چې هر چېرته کښېناستئ باید خبرې وکړئ، لږو خبرو کولو سره خلک ستاسې د خبرو لېوال ګرځي، خو که ډېر وغږېږئ نو خلک به له تاسې څخه ستړی شي او له تاسې څخه به د تېښتې لار لټوي. چوپتیا ستاسې نیمګړتیاوې پټوی.