د شکر ناروغۍ نښې نښانې

ژباړه ـ ریاض مقامزی

په ورستيو کلونو کې شکر يوه ډېره عامه ناروغي ګرځېدلي ده، چې له امله یې هر کال زرګونه کسان خپل ژوند له لاسه ورکوي. ستاسو د پوهاوي لپاره باید یادونه وکړم، چې شکر دوه ډولونه لري. ددې لیکنې له علایمو موخه د شکر د دویم ډول ده. د شکر په دې ډول کې د خوږو کچه په وینه کې لوړه وي.

لومړی ـ پرله پسې تشې بولې/ ډېرې بولې

کله چې تاسو ژر ـ ژر تشناب ته ځئ، تر څو تشې بولې وکړئ، ددې معنا دا ده، چې پښتورګي مو له بدنه د اضافه خوږو د دفع کولو هڅه کوي. بډوډي دغه اضافي خواږه د تشو بولو له لارې له بدنه خارجوي.

دویم ـ ډېره تنده

په وینه کې د ګلوکوز د کچې لوړوالی، چې په پایله کې تاسو ژر ـ ژر تشو بولو ته هڅوي، ددې سبب کېږي، چې د بدن ډېر اوبه مو ضایع شي. له همدې کبله د شکر ناروغان همېشه تږي وي. روغتيا پالان وايي که دغه دوه نښې په ناڅاپي شکل تاسو تجربه کړ، نو ډېر ژر باید ډاکټر ته مراجعه وکړئ.

درېيم ـ له اندازې ډېره ستړيا

انساني وجود د حرکت او فعالیت لپاره انرژي له ګلوکوزو څخه لاسته راوړي. نو کله چې د بدن اوبه ضایع کېږي، د انرژۍ د ترلاسه کولو ټول سیستم له ګډوډۍ سره مخ کېږي. همدا ددې سبب کېږي، چې انسان ډېره ستړيا حس کړي. آن پرته له دې چې کوم کار یې کړی وي.

څلورم ـ د نه لیدلو ستونزه

په بدن کې د اوبو کمښت د سترګو په دید هم بد تأثیر لري. په ټول بدن کې د اوبو کمښت د سترګو د لینز د لمدونکې مایع د کمېدو سبب هم کېږي. له همدې کبله د سترګو دید او تمرکز کمېږي. کله چې ناروغي شديده وي، آن د سترګو د کوچينيو رګونو د شکېدلو سبب هم کېږي، چې انسان ړندوي.

پنځم ـ زخمونه مو ژر نه ښه کېږي

د وینې لوړ قند ددې سبب کېږي، چې د انسان د بدن دفاعي سیستم کمزوری شي. همدارنګه د سلولونو د بېرته رغاوي ځواک هم کمزوری کېږي. له همدې کبله پر دې ناروغۍ د اخته کسانو ټپونه ژر نه رغېږي.

شپږم ـ په غذايي رژيم کې له بدلون پرته د وزن کمښت

د سلولو له لارې د ګلوکوز د جذب پروسه، چې د شکرې ناروغۍ له کبله ګډوډ شوی وي، ددې سبب کېږي چې ناروغان دې دوامداره لوږه حس کړي. له بل پلوه، د اوبو او انرژۍ پرله پسې ضایع ددې سبب کېږي چې په بدن کې انرژي پاتې نه شي. نو وزن یې کمېږي.

اووم ـ د اندامونو بې حسي او مېږي کېدل 

دا چې په وینه کې د قندو ډېروالی راسا د وینې پر سیستم اغېز لري، ددې سبب کېږي چې د بدن عصبي سیستم ته هم تاوان ورسوي. په پایله کې د انسان ښپې او لاسونه بې حسه کېږي.

که تاسو هم پورتني نښې او علایم لرئ، نو هڅه وکړئ ژر تر ژره ډاکټر ته مراجعه وکړئ او د روغتياپالانو له لارښوونې سره سم خپل غذايي رژيم چمتو کړئ.