احکام مختصری عید فطر

امین الدین سعیدی ـ سعید افغانی

كلمه عيد تنها يكبار در قرآن عظيم الشان تذكريافته است :« اللهم ربنا انزل علينا ما ئدة من السما ء تكون لنا عيدٱ لاولنا وآخرنا وآية منك ». روز اول ماه شوال رابدين سبب عيد فطر مسمى نموده اند كه امر امساك ، صوم از خوردن ونوشيدن بر داشته شده وبه مسلمانان هدايت داده شده كه روزه خود را افطار كنندوبه خوردن ونوشيدن رو آورند. افطار يعنى فطور وفطور به معناى خوردن ونوشيدن طوريكه در ماه مبارك رمضان ، انسان افطار مينمايد يعنى اجازه خوردن پس از امساك از خورن به او داده مى شود.
 مسلمانان در اين روز در اثر يك ماه مهمانى وضيافت پروردگار به صفاى باطن دست يافته ودر حقيقت شخصيت واقعى خويش را باز يافته اند، بلى ، فطرت پاك انسان در طول سال در اثر غبار هاى جهل ونادانى وغفلت به انواع گناهان ومعصيت ها مبتلا شده واز حقيقت خود دور مى شود ودر نتيجه دچار خود فراموشى وخدا فراموشى مى گردد ، اما با فرا رسيدن ماه مبارك رمضان ،انسان در پرتو فضاى معنوى آن ماه وتلاش هاى خويش به يك زندگى نوين دست مى يابد ،كه مى توان آن را « بازگشت به خويشتن » نــا ميـــــد.