To start downloading books

Please sign in or create an account.

Mustafa Omarzai 3 years ago 1,295
خبرنگاری یا عریضه نویسی؟

خبرنگاری یا عریضه نویسی؟

خبرنگاری یا عریضه نویسی؟

مصطفی عمرزی

کثرت روزنامه ها، مجلات، نشریه ها، رادیو ها، آژانس های خبری و تلویزیون ها در طول حکومت رئیس جمهور حامد کرزی، سبب شد تا رونق عجیبی به حرفه ی خبرنگاری- گزارشگری و روح تازه ای بر ژورنالیسم مُرده و دولتی کشور نیز دمیده شود.

امروزه خبرنگاران و گزارشگران ما از توانایی های بیشتری نسبت به همتایان خود در گذشته ها برخوردار اند؛ اما از آن جایی که سایه ی واسطه، شناخت و رشوه از بالای مردم ما گم شدنی نیست، متاسفانه مانند هر بخش دیگر، کسانی هم در صنف ژورنالیسم ما قلم می زنند که بهتر بود عریضه نویسی می کردند. مثلاً اگر به کار شماری از آنان در رسانه ها نظر انداخته شود، دیده خواهد شد که ابعاد رشوه، شناخت و واسطه، در کار شان     برجسته گی می کنند. 

عدم رعایت معیار ها و ضعف های موسسات آموزش های عالی دولتی و شخصی، سبب شده اند تا ژورنالیسم ما از مسیر اصلی خود بی جا و با بی سوادان و نصاب کهنه و تجارتی، از ژانر های خبر و گزارش که زیادتر مستعمل اند، داستان، فکاهی یا عریضه بسازند. بعضی که اصلاً از ژانر های ژورنالیستیک، خبر ندارند. یک تعداد این مجرمان متکرر، چنان چه خودم هنگام کار در رسانه ها شاهد بودم، با فراگیری یک کلیشه، کُل ژورنالیسم را طی می کردند. در تمام انواع تخلیقات آنان، عبارت «این در حالی ست که» حال ما را می گرفت. کتاب هایی هم که از سوی بعضی از استادان مؤسسات آموزش های عالی کشور، تالیف می شوند، جز ردیف کردن محتویات کتاب های سابقه و چند تالیف و ترجمه ی ایرانی، کاری جهت افزایش دانش ژورنالیستیک نمی کنند. به ویژه این که اکثر آن ها برای وصول به رتبه ی علمی، زاده می شوند.

حداقل اگر دولت توجهی ندارد، مانع بی سوادانی شود که از طریق واسطه و شناخت و رشوه، با فعالیت های کم مایه ی خود، بار ها سبب شده اند تا حکومتداران و مردم، رنجیده خاطر شوند و از رسانه ها اظهار نارضایتی کنند. این نارضایتی، بیشتر نتیجه ی کار غیر حرفه یی های بی سواد است.

با قایل شدن به حداقل تفاوت ها، محصلان پوهنتون های ما، هرچند وقتی فارغ می شوند، ناگزیر استند با مراجعه به فرهنگ ها، معانی کلمات گزارش و خبر را بدانند، اما باز هم از بی سوادان غیر حرفه یی بهتر اند. حداقل چهار سال آموزش در محضر استادان، طریقه ی سلام و پرسش های مؤدبانه را برای شان می آموزاند. 

در مجموع می خواهیم حرفه ی ژورنالیسم سوا و به گونه ای تعریف شود که در رابطه به سواد و ادبیات، در انحصار کسانی بماند که حداقل فرصت مراجعه به فرهنگ هایی را دارند تا معانی کلمات گزارش و خبر را بدانند. در مجموع همه در رشته ای که خواهان کار اند، باید آگاهی های تیوریک، داشته باشند. 

خبرنگار نمی تواند معاینه خانه باز کند؛ زیرا دانش آن را ندارد و باید هم چنین باشد؛ اما به اثر بی بند و باری ها، داکتری که هفت سال با مسائل مربوط به طبابت کله زده و به اثر ضعف کارکرد هایش یا سایر عوامل، ناکام مانده، به راحتی خبرنگار می شود. در نتیجه ی اعمال این افراد، ژورنالیسم ما مانند بقیه ی حرفه هایی که به دست نااهل افتاده اند، قصابی یا غربال می شود. همین گونه، انجنیری که باید سرش در کار ماشین و میخانیک باشد، روی عوامل بازار آزاد، به خبرنگاری یا یگانه حرفه ای رو می آورد که از داشتن مهارت به آن، بازخواست نمی شود. ما مستری های زیادی داریم که ژورنالیسم را در آغوش گرفته اند.

با پیدایش و رشد شبکه های اجتماعی، سندگذاری مردم هم متمم شده اند تا افتضاح عرصه ی ژورنالیسم افغانستان، فرامرزی شود. نقص این انکشاف در این است که حیثیت ما را در محک تجربه ی بیگانه گان، قرار می دهد. شاید به خاطر درک بیشتر یک بخش جهان سوم، بد نباشد. در ده سال اخیر که گدایی به نام کمک های خارجی، سنت شده، اطلاعات واصله به دونران، آنان را بیشتر سر ترحم می آورند که با اوضاعی که افغانستان دارد، مستحق کمک های بیشتر است. 

اما اگر ژورنالیسم ما در دست اهل آن نباشد هم زیاد مهم نیست. تعجب نکنید که آغاز این مقال با انتقاد توام بود. حالا حرف تجارت در میان است. اگر خبر ها و گزارش های نادرستی تهیه شوند که دونران را فریب دهند و این کار را ژورنالیستان باسواد، انجام نمی دهند، ژورنالیستان بی سواد می توانند غنیمت شمرده شوند. چند سال است که توسط آنان بالای خود عریضه کرده ایم. عموماً با متن و محتوایی که داعیه ی مدنی ما یافته(تمنای کمک و حمایت) چه نیازی به خبرنگاری واقعی ست؟ تا زمانی که مشکل داریم و قادر به حل آن ها نیستیم، عریضه نویسی بهتر از خبرنگاری ست. دیر یا زود، دوستان بین الملی، رخت سفر می بندند. آن وقت ژورنالیسم اصلی هم به درد نمی خورد. در اطراف که اکثراً تحت تسلط مخالفان مسلح یا بنیادگرایان دینی- مذهبی قرار دارد و شاید به زودی وارد کابل شوند، از ژورنالیسم فقهی، استفاده می شود. در این گونه ژورنالیسم، زمان- هیچ ارزشی ندارد. کافی ست چند عنوان از کتاب هایی را که در پاکستان چاپ و منتشر می کنند و نوع کاغذ آن ها از انواعی ست که در کاغذ های تشناب استفاده می شود، بخوانید و حفظ کنید. ما در قرن بیست و یک با گروه بوکو حرام(تحصیل غربی ممنوع است) نیز رقابت می کنیم. 

16/8/1391ش

Related Articles

نامتو هسپانوي لیکوال؛ سروانتس

هسپانيه د اروپا په لویه وچه کې پرته سيمه ده. دا هېواد له ۵۸ غټو او وړو ټاپوګانو څخه جوړ شوی دی. پلازمينه یې "مادرید" نومېږي.  هسپانوي یوه نړېواله ژبه ده، چې نږدې د "۲۲" هېوادونو رسمي ژبه بلل کېږي نو ځکه خو د هسپانيې ادبیات په هسپانوي ژبه کښل شوي دي. ددې هېواد "۱۱" تنو لیکوالو د نوبل جایزې ګټلې دي. تاسو به په دې لیکنه کې د همدې هېواد یو نامتو لیکوال...

د غازي امان الله خان کارنامې

د خپلواکۍ د اتل غازي امان الله خان کارنامې څېړنه ـ رياض مقامزی يادونه: دا د يوې څېړنيزې مقالې اساسي برخه ده، چې بشپړه مقاله يې تېر کال د ولسمشرۍ ماڼۍ لخوا د مقالو په يوه معتبره ټولګه کې هم چاپ شوې/خپره شوې ده.   پېژندنه غازي امان الله د امير حبيب الله خان دويم زوی دی. نوموړی په (۱۳۰۹ل.ل – ۱۸۹۱ز) کال دې نړۍ ته سترګې پرانيستې. د نوموړي په روزنه...

ځینې وخت ځینې نظرونه یوازې، لفظونه او غږونه وګڼئ.

  لیکنه: وقار ابراهیمي الله تعالی انسان خپلواک او آزاد پیدا کړي دي، د طبیعت ډېرو ناکردو د انسانانو ژوند تریخ او محدود کړي دي.    په انسان به دا محدوديتونه په خپل ځای، او ځان  سره ‌ډېر لاملونه لري، خو یو لوي علت او لامل يې د کتاب څخه لرې والي، او د هغه کارونو په اړه معلومات نه لرل دي، چې موږ یې په خپل ژوند کې د انحصار کړې ته غورځولي یو.    د...

Recommended Articles

که دا عادتونه خپل کړئ له غربت څخه خلاصېږئ!

لیکنه ـ ریاض مقامزی دا به سمه خبره وي، چې شتمني له قسمت سره تړلې ده؛ خو دا خبره هم هېڅکله غلطه نه ده، چې ستاسو عادات په دې برخه کې رغنده رول لري. که تاسو هر څومره ډېرې پیسې ولرئ؛ مګر پر مصرف، پانګونې او نورو لاروچارو پوه نه شئ ډېر ژر به مو غربت د کور تر دروازو ورسېږئ. یا که ډېر غریب هم یئ؛ مګر دا لارښوونې عملي کړي، نو ډېر امکان شته، چې له غربت څخه...

د خپل مخ پوستکی څنګه ښکلی کړو

د خپل مخ پوستکی څنګه ښکلی کړو، چې د هرچا د خوښې وړ وګرځي؟پر پوستکي مختلف داغونه د مختلفو عواملو له امله پیدا کېدی شي لکه د لمر د وړانګو له امله، د ځینو درملو د استعمال له امله او یا کېدای شي د عمر په زیاتېدا سره هم ځینې نښې نښانې را څرګندې شي. په همدې اساس د هر عامل له وجې د پوستکي د داغونو درملنه هم په جدا ډول سره کېږي، چې باید توپیر یې وشي، لکه...

له مطالعې سره څنګه ځان عادت کړو؟

لیکنه ـ ریاض مقامزی د هر لوستي ځوان لپاره دوامداره مطالعه ډېره اړينه او مهمه ده. که تاسو دوامداره مطالعه کوئ، ذهن به مو فعال وي او هېڅکله به په وینا کې له بندښت سره مخ نه شئ. ددې ترڅنګ مطالعه ګڼې نورې ګټې هم لري. موږ نه غواړو، چې تاسو ته د مطالعې پر ارزښت وغږېږو. یوازې غواړو، تاسو ته ددې لارښوونه وکړو، چې څنګه دوامداره مطالعه خپل عادت وګرځوو. آیا...