پټان
«پټان» د ناول په ژبه په هندوستان کي د ډېرو پښتنو له منځه د يوه پښتانه زرين نوم او رنګين بيان دی.
«لاجمير» د دې ناول اصلي کرکټر دی چي ټول ناول د خبريالي ځينو پوښتنو ته د ده د ځوابونو او يا د ده له خولې هغه کيسه ده، چي د پلار تر وفات وروسته له غزني هند ته لاړ؛ د پلار د پاته کاروبار سرپرستي او پالنه ئې پر غاړه واخيسته او په هندۍ ټولنه کي د ده ژوند داستان دی.
په دې ناول کي د هندۍ ټولني د ژوند، دود دستور او کړو وړو په هکله خبرېږو.
په دې مو خبروي، چي هر ځای، هر کار په واسطه او رشوت نه کېږي؛ خلک د خپل هيواد او ټولني اصولو او قوانينو ته څومره وفادار دي.
خلک څومره د زدکړي او تعليم په ارزښت پوهېږي، چي په هر څومره کمزوري اقتصادي حالت کي بيا هم په اولادونو تعليم کوي او په دې هم وياړي، چي هر فرد خپلي ټولني ته د خدمت په نامه په کمو امکاناتو هم کار کوي.
بل ټکی دا دی، د ناول له لوستلو سره په دې هم پوهېږو، چي د نورو ټولنو په اړه چي موږ څومره منفي فکر او تصور کوو، هغسي نه وي.
زهير سپېڅلی
