د‌ امير صيب  رور  د‌ غربت د لاسه ډير تنګ وو ټوله ورځ به غريب محنت مزدوري اوکړه خو ګراني دومره ډيره وه چي ګوزاره ئي نه کيده . او چي امير صيب ته به ئې کله اووے چي روره ګزاره مي نه کيږې په جائداد‌کښې چي زما څومره  حصه کيږې که هغه دي راکړه نو زما حالت به لږ ښه شي - 
امير صيب چي به د‌ غريب رور دا خبره واوريده نو  وبه ئې خاندله او رور ته به ئې اووے چي زه په تبليغ کښې ځم چي راشم نو ستا برخه به تاله درکړم . د‌هغې ورځې نه پس امير صيب خپل ټول عمر د تبليغ د‌پاره وقف کړو.
ليک.   محمد الياس